استفاده از سختی گیر در تصفیه آب
یکی از شایعترین مشکلات آب برای استفاده خوراکی و همچنین استفاده از آب در قسمت های گوناگون صنایع وجود املاح کلیسیم و منیزیم با ستبریه بیشتر از اندازه نرمال است که سختی به ان گفته می شود. قالبا در منابع آب زیر زمینی به خاطر گذر آب از لایه های مختلف خاک، سختی آب بیشتر از منابع آب سطحی است
برای از بین بردن سختی آب روش های گوناگونی هست که می شود گفت رایج ترین روش ها برای حذف سختی بکارگیری از سختی گیر های رزینی ( تبادل یونی ) و همچنین روش شیمیایی سختی گیری است
در سختی گیر های رزینی یون های کلسیم و منیزیم موجود در آب با گذر از ستون رزینی با یون سدیم بدل شده وباعث می شود آب سخت به آب نرم تغییر کند. به شکلی که آب خارج شده از دستگاه سختی گیر تنها شامل نمک سدیم است. رزینهای دستگاه سختی گیر پس از گذشت زمان مشخص دچار می شوند و کارامدی خود را از دست خواهند داد. اگر رزین با محلول کلرورسدیم 10% شستشو پیدا کند، قابلیت سختی گیری خود را بدست می آورد. غلظتهای کمتر
و یا بیشتر نمک اثر کمتری دارند. به کار گیری از از آبهای گل آلود و دارای مواد آویزان و ایضا آبهایی که دارای املاح آهن، منگنز، مس و دیگر فلزات سنگین می باشند، رزینها را مستهلک و آبدهی دستگاه سختی گیر کاهش پیدا می کند. سفارش می شود قبل از دستگاه سختی گیر، مواد ی که در آب به صورت معلق هستند به وسیله یک فیلتر شنی جدا شوند و برای کم شدن املاح فلزات سنگین تصمیم مناسب اتخاذ شود. شروع به کار،استفاده و تجدید بار دستگاه سختی زدایی امکان دارد دستی، با دستور الکترونیکی، و یا به صورت اتوماتیک صورت می گیرد.
موارد کاربری سختي گير
• کم شدن سختي آبهاي آشاميدني (طبق استاندارد WHOمقدار سختی در آبهای مصرفی بر حسب Ca Co3 ، تقریباحدود250 میلی گرم در لیتر توصیه می شود)
• حذف مطلق سختی آب در دیگ بخار
• حذف کامل يا کم شدن سختي آب در سيستم حرارت و برودت
• حذف يا کم کردن سختي آب مصرفی در پروسه تولید در صنايع گوناگون مثل صنایع شیمیایی، صنایع غذایی، نساجي و رنگرزي و ...
• سختی گیر رزینی در نیروگاهها ومراکزصنعتی که باآب کار میکننداستفاده زیادی دارد