تصفیه فاضلاب کشتارگاه

در کشتارگاه های کوچک معمولا حیوانات را در اواخر غروب دریافت می کنند و آن ها را صبح زود ذبح کرده و به بازار عرضه می کنند. این کشتارگاه ها حیوانات زنده را به صورت دریافت می کنند، این حیوانات برای مدت طولانی نگه داشته نمی شوند و بعید بنظر می رسد که آغل های خیلی بزرگی داشته باشند.
اما کشتارگاه های بزرگ به طور مداوم در طول روز مشغول کار هستند و در نتیجه به امکانات قابل توجهی برای نگهداری دام نیاز دارند. این بدان معنی است که چنین کشتارگاه هایی نه تنها دارای جریانی از فاضلاب حاصل از کشتار بلکه دارای یک جریان فاضلابی است که به فاضلاب دامپروری شباهت دارد.
کشتارگاه های طیور اغلب آغل نگهداری ندارند. مرغ و خروس، در قفس وارد کشتارگاه می شوند و از آن جا که فاصله میان رسیدن و ورود به مسیر فرآیند، معمولا نسبتا کوتاه است، پرندگان قبل از ذبح شدن در این قفس ها باقی می مانند.
فعالیت هایی که در فرآیند کشتن یک دام انجام می شود شامل مراحل زیر است:
1. درآوردن دام ها از آغل های نگهداری
2. بریدن گلو و بیرون ریختن خون
3. ضدعفونی کردن آن با آب جوش
4. پوست کندن
5. خالی کردن شکم
6. شستشوی داخل لاشه
7. معاینه گوشت از نظر انگل
8. انتقال به بازار
این مراحل پتانسیل بالا برای تولید پسماند و فاضلاب می باشد. بریدن گلو و ریختن خون، در صورتی که خون به طور مناسب جمع آوری نشود می تواند به تولید فاضلاب بسیار غلیظ منجر گردد و این جریان د ارای مقدار زیادی نیتروژن و ماده آلی است.
خون ممکن است به عنوان ماده مورد نیاز بعضی از کارخانه ها باشد و به همین دلیل بازیافت می شود.
شست وشوی روده غالبا به مقدار زیادی آب نیاز دارد و به ایجاد فاضلابی با غلظت بالای مواد آلی همراه با مقادیر قابل توجهی ذرات بسیار ریز منجر می گردد.
البته آب در فواصل منظمی برای شستشوی مسیرهای فرآیند و کف محل کار برای حفظ بهداشت محیط کار کشتارگاه نیز مصرف می شود. همه ی این جریان ها باهم ترکیب شده و فاضلاب کشتارگاه را تشکیل می دهند.
مسیر کشتن طیور همان مسیر کشتن دام ها بوده با این تفاوت که مرحله ی پر کندن جایگزین مرحله ی پوست کندن می شود.

ویژگی های فاضلاب کشتارگاه

مقدار و ترکیب فاضلاب کشتارگاه ظاهرا به تعداد و نوع حیوانات بستگی دارد. تا آن جا ک ممکن است، باید خون را با دقت جمع آوری کرده و جدای از فاضلاب دفع نمود. این بدین دلیل است که خون می تواند دارای مقادیر BOD حدود 100000میلی گرم در لیتر باشد. مقادیر SS، به فعالیت های شستشوی روده در کشتارگاه بستگی دارد. برای کاهش دادن میزان SS باید قبل از وصل شدن به جریان فاضلاب اصلی که به سمت تصفیه خانه ی فاضلاب جریان می یابد، عمل پیش تصفیه انجام شود.

تصفیه فاضلاب کشتارگاه

در ابتدای چرخه ی تصفیه لازم است که آشغالگیرهای درشت قرار داده شوند. این کار برای این است که تضمین شود ذرات ناخالص مانند مو، پر و قسمت های دور ریخته شده حیوانات ذبح شده وارد سیستم تصفیه نمی شوند و به تجهیزات مکانیکی آسیبی نمی رسانند.
تصفیه فاضلاب در کشتارگاه شامل مراحل زیر می باشد:
1. آشغال گیری
2. چربی گیری
3. راکتور بی هوازی
4. راکتور هوازی
5. راکتور ته نشینی
6. گندزدایی
7. هاضم لجن
بسیاری از امور ناموفق در تصفیه خانه ی فاضلاب کشتارگاه را می توان در ناپایداری های فرآیند دنبال کرد که ناشی از تغییرات موجود در جریان فاضلاب می باشد

فاضلاب حاصل از پردازش ماهی

فاضلاب ناشی از پردازش ماهی شامل فاضلاب تولیدی در مخازن نگهداری ماهی، دستگاه جدا کردن استخوان ماهی، دستگاه تولید ماهی خشک که به مصرف کود و غذای حیوانات می رسد، دستگاه فیله ماهی و کنسرو سازی ماهی می باشد.
مخازن نگهداری ماهی مقادیر مختلفی یخ و مقدار زیادی آب نمک را تولید می کند که همراه با لجن ، فلس ماهی، خون و روغن می باشد. فاضلاب حاصل از دستگاه جدا کردن استخوان ماهی شبیه فاضلاب مخازن نگهداری ماهی است ولی حاوی احشاء بوده که جدا شده و برای پردازش به عنوان پودر ماهی ( به عنوان غذای حیوانات) یا ماهی فشرده شده محلول به کارخانه احیاء (کاهش حجم) فرستاده می شود. دستگاه تولید ماهی خشک فاضلابی مشابه با فاضلاب دو منبع ذکر شده در بالا می باشد. مقدار زیاد پروتئین و مقدار کمی کربوهیدرات در فاضلاب دستگاه فیله ماهی وجود دارد، در حالی که فاضلاب حاصل از کنسرو سازی ماهی حاوی مواد پروتئین دار، چربی و شوینده های مورد استفاده برای شست وشوی قوطی می باشد. فاضلاب های حاصل از پردازش ماهی با توجه به قوانین و مقررات رایج، به درون بندرگاه دفع می شود. اگر تصفیه مورد نیاز باشد به شکل فرآیند بیولوژیکی( هوازی و بی هوازی یا ترکیبی از این دو ) رخ می دهد.